เปิดมาเหมือนจะน้ำเน่า เหมือนจะเศร้าแต่ก็ไม่ (คำเตือน: บทความนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องความรัก)

คุณเป็นช่างภาพที่ชอบพกเลนส์ไปถ่ายงานเยอะ ๆ ไหม

ถ้าใช่ ผมมั่นใจเลยว่ามันจะต้องมีจุดหนึ่งที่คุณเองรู้สึกได้ว่า เห้ย หนักอ่ะ ปวดหลังบ้าง ปวดไหล่บ้าง เปลี่ยนเลนส์บ่อย และอีกอื่น ๆ อีกมากมาย

ที่จริงพอเรามาพิจารณาดูเข้าแล้วนะ ในเกือบทุก ๆ โอกาศ มันไม่ได้จำเป็นเลยที่คุณจะต้องพกเลนส์ไปมากมาย

เพาะอะไรหรอ:

• หนัก
• เราต้องรับผิดชอบมากขึ้น
• เสี่ยงต่อการเป็นเป้าหมายของผู้ที่คิดไม่ดี
• พะรุงพะรัง (ยกเว้นในกรณีที่เราได้จ้างผู้ช่วย)
• เปลืองเวลาไปกับการเปลี่ยนเลนส์ และอาจจะพลาดช่วงเวลาสำคัญ
• และอื่น ๆ อีกมากมาย

ซึ่งพอหลายท่านได้อ่านมาถึงจุดนี้แล้วก็คงส่งสัยว่า มันพอจะมีทางแก้ (solution) ไหม

แนวทางการแก้ไข

• จ้างผู้ช่วย และให้เขาจัดการ ดูแล เคลื่อนย้าย หยิบเก็บให้เรา (อันนี้ผมชอบ)
• ทำการบ้าน ศึกษาสถานที่ และเนื้องาน เพื่อที่จะได้เอาช่วงระยะเลนส์ที่จำเป็นต้องใช้จริงจัง (ฝึกฝนความเป็นมืออาชีพไปในตัว)
• ใช้กล้องสองตัว ติดเลนส์ตัวละระยะ เพื่อเป็นการที่จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาเปลี่ยนเลนส์
• ใช้อุปกรณ์ที่อำนวยความสะดวกเสริม อาทิเช่น สายสะพายไหล่สองข้าง (แบบ Cowboy) ใช้เข็มขัดติดซองใส่เลนส์ที่ติดกับตัวเพื่อความสะดวก หรืออื่น ๆ
• รู้ว่าเราจะถ่ายอะไร ในโอกาศอะไร และเอาไปทำไร

คิดยังไงกับความเห็นผมกันบ้างครับ พี่ ๆ มี Solution อื่น ๆ เสนอกันเข้ามาได้เลยนะครับ

ป.ล. การถ่ายภาพนั้นมีหลากหลายรูปแบบ ระดับความเรียบง่ายหรือความซับซ้อนของเนื้องานนั่นก็แตกต่างกันออกไปแล้วแต่โจทย์และผู้ว่าจ้าง แต่แล้วจะยังก็ตาม ทุก ๆ งานนั่นจะมีระยะเวลาที่จำกัด ความเครียดในตัวมัน เพราะฉะนั่นถ้าความคล้องตัวสามารถที่จะพัฒนาภาพรวมงานได้นั่น จึงเป็นเหตุผลที่ควรนำมาพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง