ส่วนตัวแล้วอินเดียวคงเป็นอีกหนึ่งที่หมาย ที่ส่วนตัวแล้วผมเองอยากจะไปเที่ยวถ่ายรูป (ก็เป็นความตั้งใจที่มีมานานแล้วนะ)แล้ววันหนึ่งเราก็ได้มีโอกาศไป… ไปทำงานนั่นเอง ซึ่งก็แน่นอนอย่างผมต้องเอากล้องไปถ่ายรูปเล่นด้วยเมื่อมีโอกาศอยู่แล้ว ซึ่งสถานที่ในอินเดียที่ผมได้มีโอกาศไปนั้น… ผมจำชื่อเรียกไม่ได้ครับ(กราบขอโทษงามๆ)แต่ที่แน่คือเป็นแนวนิคมเหมือนบ้านเรานั้นเอง 

เวลาผมไปที่ใหม่ๆ ที่เพิ่งเคยไปเป็นครั้งแรกๆ สิ่งที่ผมเองจะชอบมองและสังเกตก็คือผู้คนที่ผมได้มีโอกาศได้พบเจอและเห็นในระหว่างการเดินทาง สิ่งเหล่านี้ผมนับว่าเป็นคะแนนบวก เพราะว่าสิ่งเหล่านี้มีสัดส่วนในการพัฒนามุมมองในการถ่ายภาพ แนวคิด และประสบการณ์

เอาแบบที่ชอบจริง ๆ เลยนะ…ผมชอบไปที่ ๆ คนเค้าไม่ค่อยชอบไป และไม่ค่อยไปกัน อาจจะเป็นเพราะว่ามันไม่ค่อยมีอะไร แต่สำหรับผมแล้วสถานที่แบบนี้ ทำให้ผมตื่นเต้นสุด ๆ ไปเลย เพราะมันเหมือนจะคอยบังคับให้ผมคอยสังเกตมากกว่าปกติ 

ถามว่าที่ไปมานี้ ระหว่างความประทับใจ และไม่ค่อยประทับใจ อะไรมากกว่ากัน 

ต้องขอตอบอย่างแมน ๆ กันไปเลยครับว่าในครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสไปนั้น ส่วนตัวผมเองไม่ค่อยจะประทับใจมากกว่านะครับ และถ้าให้กลับไปอีกจะไปไหม ก็บอกเลยครับว่าผมจะตอบโดยแทบจะไม่คิดเลยว่า ไปแน่ ๆ 

เที่ยวนี้ที่ไปก็ไม่ได้หยิบกล้องDSLR ไป แต่จะเป็นตัวเล็ก M3ที่เลือกเอาไปแทนเพราะปัจจัยเรื่องน้ำหนัก และขนาด ส่วนเลนส์ที่เลือกติดไปด้วยก็จะมีด้วยกันสองตัว normal fixed ตัวและwide ตัว ซึ่งพอเอาเข้าจริง ๆ แล้วก็แทบจะเกินพอ 

ตลอดช่วงระยะเวลาที่อยู่อินเดียในครั้งนี้ สิ่งที่แปลกตาและประทับใจที่สุดที่ได้พบเจอคงเป็นในเรื่องของคน ความเป็นกันเอง ความง่าย ๆ ที่เหมือนจะไม่มีอะไร แต่มันก็มีอะไรแอบแฝงอยู่ 

อินเดียเป็นประเทศที่เรารู้กันอยู่ตามความคาดหมายอยู่แล้วว่ามันเป็นยังไง ในมุมมองเรื่องของผู้คน สภาพแวดล้อม ความสะอาด และอื่น ๆ นา ๆ แต่สิ่งที่ผมอยากจะฝากเป็นข้อคิดสุดท้ายในบทความนี้คือ บางครั้งเราควรที่จะปล่อยวาง อย่าไปคาดหวังให้เยอะ และปล่อยให้ธรรมชาติของสถานที่นั้นพอเราเดินทางแทนความคาดหวัง

เพื่อน ๆ คิดว่าผมพูดถูกไหมครับ เพื่อน ๆ มีความคิดว่าไงบ้าง 

ขอบคุณ อินเดีย