สวัสดีค่ะ วันนี้ก็พบกันอีกเช่นเคยนะคะ เชื่อว่าหลายคนคงเคยไปเดินเล่นที่ตลาดเยาวราชกันบ้างแล้ว ก็อยากจะให้ท่านผู้อ่านลองพกกล้องติดไม้ติดมือไปด้วย โดยส่วนตัวผู้เขียนเองก็เริ่มการถ่ายภาพมากจากการเดินเล่นค่ะ เพราะมันทำให้เราได้มีโอกาสฝึกฝนและเรียนรู้เวลาเจอสถานการณ์ต่างๆเราก็จะสามารถแก้ไขได้ อีกทั้งยังได้มุมมองเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางทีการถ่ายภาพก็มากับเรื่องโชคนะคะ จังหวะดีภาพก็มีชัยค่ะ

Feeling ของการทำอาหาร

     คงปฏิเสธไม่ได้นะคะว่าการมาเยาวราชนั้น จะพลาดในเรื่องของอาหารไม่ได้เลย ดังนั้นการถ่าย Feeling ของการทำอาหารจึงเป็น Texture ของที่นี่เลยก็ว่าได้อย่าได้พลาดกันเชียว เพราะอาหารที่อร่อยก็มาจากฝีมือของคนทำอาหาร ที่ต้องใช้ความใส่ใจในการทำ กระบวนการและกรรมวิธีต่างๆ แต่อย่าเผลอไปถ่ายวิดีโอเชียวนะคะ บางร้านเขาก็มีสูตรเคล็ดลับของเขา เราเองก็ต้องมีมารยาทด้วยค่ะ

สร้างกรอบภาพขึ้นมาด้วยจากสิ่งที่อยู่รอบตัว

        การสร้างกรอบก็เหมือนการทำให้ภาพเหล่านั้นมีเรื่องราวค่ะ อย่างรูปแรก เราโฟกัสไปที่แม่ค้าพักผ่อนจากการค้าขายและกำลังจะทานอาหาร ส่วนพ่อค้าเองก็กำลังทำอาหารให้กับลูกค้าค่ะ อาจจะสื่อไปในเรื่องของคนสองคนที่ประกอบอาชีพค้าขาย เมื่อมีคนหนึ่งพักอีกคนหนึ่งก็ต้องดูแลร้าน ส่วนภาพที่สอง เป็นภาพของพ่อค้าขนมหวานที่กำลังขายขนมหวานอยู่ ส่วนเงาในกระจกที่สะท้อนคือลูกค้าที่กำลังรอขนมหวานนั่นเองค่ะ

เล่นภาพสะท้อน

        ภาพบางอย่างที่สวยงามก็อาจจะเกิดมาจากการที่ภาพนั้นสะท้อนขึ้นมาให้เราเห็น ดวงตาของเราจะถูกดึงดูดไปยังภาพสะท้อนนั้น เราสามารถพบภาพสะท้อนเหล่านี้ได้จาก แอ่งน้ำ, กระจก, แว่นกันแดด, พื้นผิวโลหะ ฯลฯ อีกมากมาย ลองหาความสวยงามจากภาพสะท้อนดูนะคะ เป็นเทคนิคการฝึกในเรื่องของมุมมองอีกแบบ

ลองแพลนกล้องเล่นกับถนนสิ

          ตลาดเยาวราชตอนกลางคืนก็แพลนกล้องเล่นได้นะคะ เนื่องจากสถานที่มีแสงสว่างที่เพียงพอ เราอาจจะยืนริมถนน แล้วลองแพลนกล้องตามรถที่ผ่านไปมาก็จะได้ภาพที่สวยงามไปอีกแบบค่ะ วิธีการก็ไม่ยากเลย แค่เราลดสปีดชัดเตอร์ความเร็วลง ดัน ISO ขึ้น แค่นี้ก็ได้ภาพเจ๋งๆ แล้ว

ความสุขของคนในพื้นที่

        เราทุกคนก็ต่างทำอาชีพที่เราชื่อชอบกันใช่ไหมค่ะ พ่อค้าและแม่ค้าเองเขาก็ทำอาชีพที่เขารักค่ะ เขามีความสุขกับการได้ทำอาหารอร่อยๆให้พวกเราทาน รอคอยลูกค้าเจ้าประจำมาซื้อพร้อมกับรอยยิ้มและคำทักทาย ถือได้ว่าเป็นความอบอุ่นอย่างหนึ่งเลยทีเดียว ช่างภาพอย่างเราก็อย่าลืมเก็บบรรยากาศที่น่ารักแบบนี้ติดมาด้วยนะคะ

        วันนี้ขอตัวลาไปแล้ว ของกินอร่อยมาก เดินก็ชิว ที่สำคัญหมดตัวค่ะ รอบหน้าจะมีคอนเทนต์อะไรมาให้ติดตามกันก็ต้องรอชมนะคะ ที่สำคัญอย่าลืมฝึกฝนการถ่ายภาพบ่อยๆนะคะ เพราะจะทำให้เราพัฒนาและเก่งขึ้น เหมือนกับภาษาค่ะ ถ้าบางภาษาเราไม่ค่อยได้ใช้วันหนึ่งเราก็จะลืมมันไป ทั้งที่เราเคยพูดได้และพูดดีเสียด้วย วันนี้ลาแล้วไว้เจอกันใหม่สวัสดีค่ะ